Alex, to twój pierwszy raz na Złotym Turze. Jakie wrażenia?

To moje pierwsze profesjonalne zawody w Polsce i w pełni pro turniej. Różnica między nim, a mistrzostwami krajowymi, to jak między krajowymi i lokalnymi. Tu przyjeżdżają zawodnicy z najlepiej wytrenowanymi umiejętnościami. To walka nie tylko przy stole, ale i przed pojedynkiem, psychologia. Każdy kto chce wygrać, najpierw musi wygrać ze sobą, w głowie, dać z siebie co najlepsze. Najmniejsza różnica w chwycie może zmienić wszystko.

Tu można zdobyć ogromne doświadczenie. Najlepszą nauką jest siła najsilniejszych, jak Andrey Pushkar, czy Dmitry Tubin, Dmitry Silaev, czy Armen Chapukhyan, który był drugi w kategorii ciężkiej. Nikt tu nie jest słaby, każda walka jest interesująca. Złoty Tur to niezapomniane doświadczenie. Prawdziwe wyzwanie!

Jak długo uprawiasz armwrestling?

Prawie dwa lata. Najpierw siłowałem się z kumplami w szkole, ale to nie był armwrestling. Byłem wtedy najsilniejszy, w siódmej klasie pokonywałem chłopaków z ogólniaka. Wtedy postanowiłem uprawiać ten sport. Rozmawiałem z Alexym Voevodą, powiedział, że mam dobrą bazę i powinienem wykonywać specjalistyczne ćwiczenia. Wziąłem udział w Pucharze Ukrainy. Raz nawet walczyłem z Pushkarem. Wtedy skończyłem jako drugi w naszej kategorii. Przyjechałem do Polski i szukałem armwrestlingu. Pojechałem na mistrzostwa. Niespodziewanie pokonałem najsilniejszego Polaka - Natana Kajdasa. Zostałem zaproszony do klubu, gdzie powoli trenowałem, aż wygrałem mistrzostwa i puchar Polski. Wtedy przyjechałem tu. Skończyłem siódmy na lewą rękę, przegrałem z gościem, który był drugi. Z Armeńczykiem, wygrałem dwie walki. To były ciekawe i ciężkie pojedynki, nie skończyły się od razu. Takie wydarzenia dają każdemu możliwość rozwoju. To walka czyni cię lepszym armwrestlerem.

AK